Guayaquil

Eergisteren ben ik ´s avonds in guayaquil aangekomen. Gisteren wilde ik naar het Manglar churte park gaan, maar dat was net te ver weg om in 1 dag te doen, dus heb ik een rustdag genomen. Ik moet zometeen om 13:00 uur helaas uitchecken, en mijn vlucht vertrekt pas om 22:00 uur, dus ik zal me nog een tijdje in guayaquil moeten vermaken. En dan zal ik om 22:00 uur dus vertrekken richting nederland, ik zal morgen laat in de avond aankomen.

Aan alles komt een eind, voor de 1 eerder dan voor de ander...

Zaterdag 18 februari 2017 is de dag dat Erik weer naar huis gaat. Stef gaat nog 2 weken verder in zijn eentje. Om 7.30 uur genieten we van het ontbijt met een voorspelbaar roerei. 8 Uur gaat Stef dan met de taxi en daarna met een kabelbaan naar boven. Stef heeft de hostel voor 2 extra nachten geboekt met behulp van een duitse jongeman. Deze jongen heeft al 14000 km op de fiets afgelegd in Miden- en Zuidamerika. Hij blijft nu 10 dagen in Quito waar zijn vriendin hem opzoekt.

Stef moet wel een andere kamer, dus ik breng op mijn gemak onze spullen een verdieping hoger. Dan doe ik lekker rustig aan, even scheren en foto's bekijken en appen met thuis. Internet op de laptop wil de hele dag niet lukken en daar baal ik van. Want anders had ik de laatste blogs bij kunnen werken en hetzelfde geldt voor de foto's.

Om 10 uur ga ik de deur uit en loop op mijn gemak door Quito. Onderweg koop ik een broodje gezond en eet die in een park op. Dan neem ik een taxi en probeer ik of het internet het al doet, helaas. Lekker ff douchen en nog een hap en een sap kopen. Stef zal wel trek hebben als hij terugkomt.

Om 15.30 uur is Stef weer terug. Hij is op ongeveer 4000 meter hoogte geweest. Onderweg was het soms heel pittig en hij moest geregeld naar adem snakken maar werd gelukkig niet ziek. Bij wandelen op deze hoogte ligt hoogteziekte namelijk op de loer. Naar beneden ging een stuk makkelijker en veel sneller. Het meeste heeft hij naar beneden gehold omdat je dan minder hoeft tegen te houden. Afijn samen ff wat snoepen en drinken en dan de stad nog even in. Hij wil even bij de organisatie vragen of hij voor 2 dagen water mee moet nemen of dat hij onderweg kan bijvullen. Helaas zijn ze dicht, dus kopen we voor de zekerheid een paar flessen water. Dan gaan we heel vroeg eten, bij de KFC. Om 17.00 uur neem ik een taxi naar het vliegveld. De rit gaat veel sneller dan met zijn 98 jarige collega maar de rit kost hetzelfde...

Om 20.50 uur ga ik de lucht in en om 14.00 uur land ik in Madrid. Hier nog even 6 uurtjes wachten op de vlucht naar Amsterdam. Tussen ½11 en 11 uur land ik veilig op Schiphol. Dit is voor mij het einde van een geweldige vakantie en tijd met mijn zoon. Dit gaan we nooit meer vergeten. Ik hoop dat jullie hebben genoten van onze verslagen en foto's. Stef gaat proberen om de komende tijd nog foto's met stukjes tekst toe te voegen. We wachten af. Het is nu dinsdag rond 14.30 uur in Ecuador en hij loopt als het goed is nog op de hoogste berg ter wereld!!

Iedereen bedankt voor het kijken naar onze blog en de reacties!

Groetjes Erik en Stef

Cuyabeno, Quito

Om 5 uur staan we op en om 5.30 uur hebben we ontbijt. Om 6 uur varen we weg en gaan de hele weg zo snel mogelijk. Om 8 uur stappen we dan over in de bus. We zijn mooi op tijd op het vliegveld en vliegen dan om 10.40 uur naar Quito waar we 11.20 uur landen. Dan stappen we in een taxi. Ik schat de chauffeur 98 jaar en hij moet 3 keer vragen aan zijn collega's waar hij heen moet rijden. Oké hij zegt het te weten. Eenmaal in Quito kan hij het toch niet vinden en stapt uit. Hij vraagt het aan voorbijgangers en in een winkel. Na nog wat rond rijden komen we eindelijk bij het hotel aan.

Inmiddels is het 12.30 uur en gaan we de stad in om te lunchen. Daarna vinden we het tijd om te chillen en gaan we rond 17.30 uur de stad in om te eten. De verkiezingen komen er aan in Ecuador en dat is de hele reis al te merken. Op een plein is straatvermaak met acrobaten en jongleurs. Er is bizar veel politie. We gaan eten in een pub en bestellen pizza en 2 bier. Hij zegt geen bier of andere alcoholische drank te mogen schenken van de president. We denken dat dit met de verkiezingen te maken heeft, maar het blijft een stunt. Een pub zonder bier, hahaha.

We lopen ook nog even binnen bij een berg specialist. Stef wil wel de Cotopaxi beklimmen, maar de top is dicht omdat hij enige tijd geleden onrustig was. Het is namelijk een vulkaan. Hij kan wel de Cayambe omhoog lopen. Stef vraagt of die bij Ottovalo ligt en dat klopt. Dat is dan de hoogste berg ter wereld en hij wilde die al heel graag zien toen we in Ottovalo waren. Dus nu wil hij hem wel heel graag omhoog lopen, en dan weer naar beneden...

Er is wel een voorwaarde want deze berg is bijna 5800 meter hoog. Nu hoor ik jullie denken, de hoogste berg ligt toch in de Himalya? Nou hier schijnt een bepaalde theorie over te zijn en als ik het goed heb heeft dat te maken met de berg tov de evenaar. Willen jullie het zijne weten over deze theorie neem dan gerust contact op met Stef. Afijn, de voorwaarde is naast betalen, dat hij al aan lopen op hoogte gewend moet zijn. Dat moet dan morgen gebeuren. Stef stemt in.

Cuyabeno 2

Vanmorgen gaan we om 6 uur op pad. Met Veronica (gids) en Patricio (captain) en Stef en ik. Gisterenavond hoorden we het programma voor vandaag en daar zat geen vogels spotten bij. Nu hebben de afgelopen weken best al wat vogels gezien, maar er kan nog meer bij zullen we maar zeggen. Veronica zei dat we voor het ontbijt op pad konden, maar alleen wanneer het droog was. Gelukkig was het droog en gingen we met z'n 4en op pad. Vleermuizen, tijger reiger, cara cara, papegaai en andere soorten kunnen fotograferen.

Om 8 uur waren we terug en konden aanschuiven voor het ontbijt. Om 9.15 weer de boot in om naar de community te varen. Onderweg nog diertjes gespot. Bij het dorp gingen we eerst wortels van de Yucca oogsten. Daarna werden ze geschild, zie foto Stef. Toen in een ruimte gewassen en geraspt, zie foto Erik. Daarna werd het uitgewrongen en gedroogd. Toen gebakken als een soort pannenkoek en daarna konden we allemaal een paar stukjes beleggen met salade, jam, rijst met kip, ed. Dit was ons eigen bereide lunch.

Toen gingen we wandelen naar een hele grote boom. Ook hier zijn foto's van en op de terugweg zagen we nog een kleine slang. Na deze wandeling gingen we naar de dokter van het oerwoud, de shamaan. Isaac is zijn naam. We kregen eerst een beetje rood van en vrucht op ons gezicht en moesten ons voorstellen in de "plaatselijke taal". Isaac vertelde dat hij 22 jaar had geleerd en nu 48 jaar is. Verder gingen we met pijltjes blazen.

Rond 17.00 uur waren we weer bij de lodge. Hier hoorden we Ara's schreeuwen. Ja hoor aan de overkant van de rivier zaten 2 ara's. Kort daarna vlogen ze over ons heen. Geen foto's maar wel een geweldige ervaring!! We konden nog even snel naar de kamer om zwemspullen te pakken en toen zaten er apen heel dichtbij ons slaapgebouw. Stef kon er nog foto's van maken. Om 17.30 uur was het alweer tijd om te vertrekken. We gingen weer zwemmen in Laguna grande. En daarna kaaimannen zoeken. We hebben er 2 gezien en ook nog een luiaard. Om 20.00 uur was het diner en toen lekker naar bed!

Cuyabeno

Het heeft heel veel geregend en als we wakker worden regent het nog steeds. Om 8 uur ontbijten we. Hier hebben ze een klein buffet. Worstjes, ei, jam, fruit, cruesli, koffie, thee en sap. Om 9.15 uur stappen we weer in de boot. Het is inmiddels is het droog. We maken een flinke wandeling waarbij Veronica veel uitlegt over diverse planten. Zij komt uit dit gebied en heeft bijna alles geleerd van haar oma, die ook gids is geweest. Het was wel leuk, maar ik zie toch liever dieren... Aan het einde moeten we nog balanceren over omgevallen bomen en met onze rubberlaarzen door het water. Maar als je op de verkeerde plek stapt/loopt zak je 1½ meter in het water. Kortom heel spannend en elkaar helpen, maar niemand is gevallen. Daarna gaan we nog even zwemmen.

Om 13.30 uur zijn we terug en gaan we lunchen. Van 14.30 tot 16.30 uur hebben we tijd om te rusten. Stef gaat met zijn foto's aan de slag en ik moet ff plat. Om 16.30 uur gaan we weer met de boot op pad. Kijken wat we tegenkomen en proberen een piranha te vangen. Op de eerste plek geen succes, maar op een andere plek wel. Toch weer een belevenis op zich. Dan maken we nog een wandeling in het donker op zoek naar spinnen en ander gespuis. We komen wel het een en ander tegen, waarbij de bananenspin het gevaarlijkst is. Om 20.00 uur hebben we dan weer diner en gaan naar bed.

PS. We hebben nog weinig Nederlanders gezien, maar hier zijn nog 3 koppels uit Nederland. 1 Stel komt uit de Kwakel. Dit is een kwartiertje bij ons vandaan en die ontmoet je dan midden in de jungle.

Quito, Cuyabeno

Vandaag staan we om 6.30 op en nemen met een broodje in de jaszak een taxi naar het vliegveld. Dat is nog ruim 3 kwartier rijden. Rod 8 uur zijn we op het vliegveld en om 9.20 uur vliegen we. Aankomst is om 10.00 uur. Daar worden we opgewacht door Veronica, onze gids voor de komende dagen. Eerst 2 uur met een bus, onderweg een plas pauze en dan een simpele lunch. Rond 13.00 uur stappen we in de kano met motor. Onderweg zien we een toekan, 2 soorten apen, een slangehalsreiger en een nachtzwaluw. Deze laatste soort stond al een tijd op mijn wensenlijst. Wat een bijzondere vogel! We waren op een vrij korte afstand en zagen de vogel niet.

Om 16.30 uur komen we met blikken billen aan bij de Jamu lodge. Om 17.40 uur verzamelen we alweer om in de kano te stappen. We gaan lekker zwemmen in Laguna grande. Daarna zoeken en vinden een grote kaaiman en een kleintje. De bootman vangt hem en we kunnen hem even aanraken. Om 20.00 uur hebben we ons diner.

Dan gaan we naar onze kamer. Ik ben zo kapot dat ik al in bed lig en Stef nog rondloopt. Hij zegt: een schorpioen!! Ja hoor, echt waar. Toch maar even uit bed.... Verdomd we hebben een levensgevaarlijke schorpioen in de kamer. Ik wil een foto maken, maar Stef vraagt of ik wel weet hoe gevaarlijk hij is. Stef ziet een bekertje in de badkamer en het lukt om die over hem heen te plaatsen. Snel iemand van de lodge geroepen. Die weet ook niet hoe voorzichtig hij moet zijn. Hij schuift het bekertje met schorpioen en al naar buiten. Pfff we hebben het overleefd. Vanaf nu kijken we heel goed in schoenen ed..... En nu lekker slapen onder de klamboe!

Bella Vista, Quito

Om 5 uur staan we klaar om te vertrekken naar een plek waar je kans maakt om de cock of the rock te zien. Het regent weer heel hard en dat heeft het 's nachts ook gedaan. Ons vervoer is veel te laat en daarom brengt iemand van de lodge ons een eind weg. Dan stappen we over. Onderweg zien we behoorlijke stronken op de weg en het is dus voorzichtig rijden. Onze chauffeur rijdt de hele weg met groot licht aan en dat vinden de tegenliggers niet echt leuk. 1 Keer stopt er iemand en volgt een woordenwisseling. En terecht vind ik. We zijn vandaag met een ouder echtpaar op pad. Op de plek aangekomen wil de meneer nog even zijn poncho aan. Nou dat gaat niet vanzelf en als je dan in de stromende regen staat te wachten terwijl hij in de auto zit. We moeten nog wel een stukje naar beneden glibberen, maar het gaat goed. Daar aangekomen is het nog behoorlijk donker. De eigenaar vond dit stuk grond komt ook even buurten. Het is nl. de bedoeling om boven op de berg te lunchen en antpitta's te spotten. Het is echter zo gevaarlijk dat dit wordt afgeblazen. Heel jammer, maar daardoor hebben we wel een klein uurtje langer bij de cock of the r.ock. En niet zonder succes....

Dan gaan we met de chauffeur, het echtpaar uit Amerika en de gids naar het huis van de chauffeur. Hij blijkt ook zijn tuin te hebben ingericht om vogels te lokken. Ook de quetzal wordt hier geregeld gezien. Eerst om 8.30 uur ontbijt en dan volop tijd om foto's te maken. Diverse kolibrie soorten, specht, red headed barber en ja hoor diverse keren de kans om een quetzal te fotograferen. Nu wilde Stef een aantal jaar geleden in Costa Rica zo graag deze soort zien en fotograferen. Toen helaas niet gelukt. Nu is deze soort minder mooi maar de blijdschap is er niet minder om!!

Om 13.00 uur krijgen we lunch en daarna weer fotograferen. We worden opgepikt om naar Quito gebracht te worden, maar dit duurt wel erg lang. Uiteindelijk worden we opgepikt en zitten de Ieren en 2 amerikanen ook in het busje. Wij worden als laatste afgezet en zijn pas rond 18.00 uur in Quito. Wel jammer want ik had graag de blogs toen bijgewerkt, maar daar was nu geen tijd en puf meer voor. Dus ergens eten en naar bed.

Bella Vista

Om 6 uur staan we op en om 6.30 staat een wandeling gepland. We kijken eerst of een soort wezel zich wil laten zien. En ja hoor bingo, hij heeft wel trek in een banaan. Ook zien we een trogon! Het regent heel hard en daarom blijven we bij de voederplaats bij de lodge. Ralph stelt nog voor om op een andere plek te gaan kijken. Onderweg gaat het nog harder regenen en zegt hij dat het een slecht idee was van mij, haha. Ralph is de man uit Dublin. Dan krijgen we ontbijt.

Om 9 uur gaan we naar een voederplek met de auto. Nog een heel stuk rijden, maar er komen prachtige soorten langs! Stef weet alle namen, maar ik heb al genoeg moeite om in Engels mee te praten. Alleen de namen van de kolibries zijn al lastig! Kortom geniet van de foto's....

Om 13.15 uur hebben we lunch. Ralp zijn vrouw Aine, geeft aan dat ze de middagwandeling wel alleen wil doen over de weg. Ik had tegen Stef al gezegd dat hij mocht gaan wandelen, maar ik moest even rust inlassen. Afijn, Stef gaat met Ralph en Luis, de gids, wandelen. Dit is een pittige wandeling. Na 1½ uur komt Stef echt zeiknat terug, maar hij vond het geweldig. Even later gaan we naar de gezamenlijke ruimte en loopt Ralph onrustig binnen. Aine is nog niet terug en hij is in die tijd al rennend de berg opgegaan. Het personeel is ook gealarmeerd en ze gaan nu met de auto zoeken. Pfff er zal toch niets ernstigs zijn. Even later komen ze terug, gelukkig niets aan de hand. Ze was gewoon een stuk verder gelopen. Nou dan nemen we maar een biertje en kletsen gezellig wat, met ook nog 2 amerikanen. Om 19.00 uur diner en daarna weer kijken of er een zoogdier komt. Oh nee, we hebben net de soep op en worden gehaald. Er is een Cicocha bij de bananen. Even kijken en dan halen Stef en ik snel onze camera. Inmiddels is hij weg maar nu zit er een Olinga. Gaaf, sinds een jaar of 3 is pas bekend dat deze soort bestaat. Voor die tijd dacht men dat het een Cicocha was. Na enige tijd gaat hij weer en kunnen wij rustig eten.